To πρωί της Τετάρτης 14/9 περίπου 100 εκτοπισμένοι/ες στο κέντρο «φιλοξενίας» προσφύγων/μεταναστών του Σχιστού στο Κερατσίνι κινήθηκαν έξω από το στρατόπεδο, προς τη λεωφόρο Σχιστού, πραγματοποιώντας συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τις συνθήκες διαβίωσης στο στρατόπεδο αλλά και για τις αβέβαιες και χρονοβόρες διαδικασίες ασύλου. Νωρίτερα μια κλούβα των ΜΑΤ τους είχε κλείσει την είσοδο για τουλάχιστον μία ώρα επιδιώκοντας να ματαιώσει τα σχέδια τους, η οποία αποσύρθηκε από την πίεση και την αποφασιστικότητα των προσφύγων/μεταναστών.Το φαγητό, εκτός της άθλιας κατάστασής του, έχει μειωθεί πια στο ελάχιστο. Οι πρόσφυγες/μετανάστες ξεκίνησαν να απέχουν από το συσσίτιο την Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου ενώ στις 14/9 δεν επέτρεψαν στο φορτηγό της εταιρίας catering να εισέλθει στο χώρο του στρατοπέδου, δηλώνοντας πως η αποχή τους από το συσσίτιο θα συνεχιστεί μέχρι να ικανοποιηθεί το αίτημά τους για την αλλαγή της ποιότητας και της ποσότητας του φαγητού.
Η διαβίωση στο στρατόπεδο είναι εξαιρετικά δύσκολη, όντας στοιβαγμένοι σε σκηνές, εκτεθειμένοι στις καιρικές συνθήκες, με τις τουαλέτες και τις ντουζιέρες σε άθλια κατάσταση, με ελάχιστη διανομή καθαριστικών, ειδών υγιεινής κλπ, τα οποία τους αναγκάζουν να αγοράζουν μόνοι τους. Επιπλέον, δεν μπορούν να πάνε σε γιατρούς, τα παιδιά τους δεν έχουν πρόσβαση στο εκπαιδευτικό σύστημα, δεν μπορούν να εργαστούν και διαμένουν μακριά από τον ιστό της πόλης, αποκλεισμένοι από την κοινωνική πραγματικότητα, σε καθεστώς αορατότητας. Για να συμπληρωθεί αυτή η πραγματικότητα, από την κατάσταση ομηρίας που τους έχει επιβληθεί εξαιτίας των κλειστών συνόρων και της διαδικασίας ασύλου, η οποία εξελίσσεται με ιδιαίτερα αργό ρυθμό και αβέβαιη έκβαση, ειδικά για τις υπόλοιπες “εθνικότητες” πέρα των Σύριων.
Εκπρόσωπος της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες (UNCHR), σε ρόλο ανθρωπιστικής καταστολής, χωρίς βία και γκλοπ αλλά με τα εργαλεία της πρόκλησης σύγχυσης, της εξαπάτησης και του εκφοβισμού, από νωρίς προσπαθούσε να πείσει τους μετανάστες/πρόσφυγες στο Σχιστό να μην πραγματοποιήσουν διαδήλωση, ενώ όταν έγινε η συγκέντρωση για άλλη μια φορά τους υποσχέθηκε ότι η κατάσταση θα βελτιωθεί και μπορούν να επιστρέψουν (ησύχως) στο στρατόπεδο.
Αλληλέγγυοι/ες από την περιοχή, βρεθήκαμε (και θα βρεθούμε ξανά) στο πλευρό τους ενάντια στην κατάσταση εξαίρεσης, τις διακρίσεις, τους διαχωρισμούς, την καθυπόταξη που μας επιβάλλουν κράτος και αφεντικά.
* To πανό που είχαν φτιάξει έλεγε:
Respect us, We are humans, don’t play with us