Διευρύνοντας τις ρηγματώσεις της κυριαρχίας…
επινοώντας καινούρια νοήματα,
ανακαταλαμβάνοντας δημιουργικά το χώρο και το χρόνο…
Από τους κρατικούς θεσμούς καταστολής, μέχρι τις κοινωνικές συνειδησιακές αγκυλώσεις, από τον οργανωμένο φασισμό μέχρι τις λανθάνουσες ρατσιστικές αντιλήψεις, από την εργασιακή εκμετάλλευση μέχρι τα ιδεολογήματα κάθε λογής ανταγωνισμών, από την κυριαρχία των εμπορευμάτων μέχρι τη φετιχοποίηση του καταναλωτισμού, από την ερημοποίηση του ατομικισμού μέχρι την αδράνεια της παραίτησης, από τη συναισθηματική ένδεια μέχρι το συνειδησιακό ακρωτηριασμό, από την αποχή μέχρι την απουσία…
Συνεχίζουμε να καταθέτουμε δημιουργικές αντιστάσεις, βαθαίνουμε τη σκέψη και οξύνουμε την κριτική μας ικανότητα, επιτιθέμενοι στους κυρίαρχους θεσμούς μιας κοινωνίας που ξεχειλίζει κτηνωδία…
Οι πλατείες της Νίκαιας γέμισαν ξανά ζωή κι επιθυμία, χαμόγελα και συζητήσεις, φώς και χρώματα, αγκαλιές και συντροφιές, με τρόπο διαφορετικό…
Κάθε που η άρνηση συναντά την επιθυμία,
η καταστροφή τη δημιουργία,
η οργή τη συνείδηση,
η σκέψη την επινοητικότητα,
η πίστη την επιμονή,
η αγωνία την προσπάθεια,
ο φόβος την αψήφισή του…
γνωρίζουμε ότι βαδίζουμε σε μονοπάτια ελευθερίας…
Στη Νίκαια, ο αγώνας είναι η γιορτή μας
